Archief: 2009

Meer Frans voor Vlaamse kinderen

Voormalig Vlaams minister van Onderwijs Marleen Vanderpoorten (Open Vld) pleit voor meer Frans voor Vlaamse kinderen. “Laat Vlaamse kleuters er al mee kennismaken. En maak van Frans een verplicht vak in het hele basisonderwijs.”

Mieke Van Hecke, de topvrouw van het katholiek onderwijs, had er onlangs juist voor gepleit om desnoods alle andere vakken te laten wijken voor het Nederlands. “We moeten zorgen dat elk kind op zijn twaalfde zo goed Nederlands kent dat het niet kansloos start in het middelbaar onderwijs”, zegt Van Hecke, voornamelijk verwijzend naar kinderen met een andere thuistaal dan het Nederlands.

Vanderpoorten is het met Van Hecke eens als het gaat om die groep kinderen. “Maar voor alle Nederlandstalige kinderen zeg ik: breng hen zo snel mogelijk zo veel mogelijk Frans bij. En doe er iets later ook maar Engels bij. Drietaligheid: voor minder kan je in het Europa van 2009 toch niet gaan?”
Frans is in België nu pas officieel verplicht vanaf het vijfde leerjaar. Als het van de liberalen afhangt – maar zij zitten in de Vlaamse oppositie – moet dat eerder kunnen.

Bron: belga/ep

Boek: De Fransozen en de Bataven

“Fransen zijn zeer gevoelig bij de eerste ontmoeting. Timide, afwachtend, formeel, zeker niet joviaal, stug, de kat uit de boom kijkend, een beetje wantrouwend, niet innemend, afstotend en ontmoedigend. Nederlanders vinden dat arrogrant, wat het niet is.”

Zomaar een paar zinnen uit het boek De Fransozen en de Bataven: handboek voor een succesvolle omgang, geschreven door Lambert Reine. Een heel leuk boek, en nog nuttig ook. Het staat barstensvol anekdotes, tips en uitleg over hoe je op een vriendelijke manier kunt omgaan met Fransen. En dus gaat het over het leven op kantoor, over onderhandelen, over uitnodigingen voor feesten en partijen, over het debat, over geld, over het bouwen van een huis in Frankrijk… en natuurlijk ook over wijn en eten. Lees verder

Gevaarlijke sms-jes bij vreemdgaan

Gepassioneerde sms-jes die naar minnaars en minaressen worden verstuurd kunnen in Frankrijk voortaan als bewijs gelden in echtscheidingszaken. Dat is opmerkelijk, omdat Frankrijk nog steeds een vrij rigide echtscheidingswet hanteert. Wie niet kon bewijzen dat zijn partner zich schuldig maakt aan wangedrag of huishoudelijk geweld moest tot 2004 vaak zes jaar lang op een uitspraak wachten.

Tekstberichten golden al als bewijslast in moordzaken en andere criminele processen, maar nu dus ook in het familierecht. Telecomproviders kunnen berichten die tot 10 dagen eerder werden gewist nog oproepen. Ze zullen dat alleen doen op bevel van een rechter.

Muziek: CharlElie Couture

CharlElie Couture: vreemde man met prachtige ogen en prachtige stem. Ik hoorde laatst zijn tergend langzame liedje over Les anglais en vacances (Engelsen op vakantie – in Frankrijk, wel te verstaan).

Zo laidback zingen over mensen die stress hebben… geweldig vond ik het. Maar ik vind er nergens een filmpje van, helaas. Wel een kort interview met CharlElie, waarin hij zegt dat hij geen liedjes maakt, maar gedichten op muziek. Ook goed!

Cinema: Les derniers jours du monde

Drie nieuwe Franse films deze week. Een documentaire, de horrorfilm Lady Blood en de drama-komedie Les derniers jours du monde.

De documentaire En terre étrange van Christian Zerbib gaat over illegale vluchtelingen die alles hebben achtergelaten om naar het westen te komen en daar eigenlijk spijt van hebben. En over de Afrikanen die op het punt staan hun voorbeeld te volgen.

Dan de horrorfilm Lady Blood van Jean-Marc Vincent. Vijftien jaar nadat ze bevallen is van een bloeddorstig monster heeft Yanka haar leven weer opgepakt. Ze is getrouwd met Paul, de psychiater die haar genezen heeft van haar neuroses, en ze heeft een lief dochtertje, Carla. Yanka wordt ‘Kapitein Mansotti’ genoemd, want ze is inmiddels politieagent. Daar confronteert een serie onopgehelderde moorden haar opnieuw met haar verleden. Op vier plaatsen in de stad worden verminkte lijken gevonden, onherkenbaar. Wie is de dader?

In Les derniers jours du monde van de gebroeders Larrieu herstelt Robinson Laborde zich langzaam van een liefdesavontuur waarvoor hij zijn vrouw verlaten heeft. Het einde van de wereld wordt aangekondigd, en Robinson besluit op ontdekkingstocht te gaan. Op Franse en Spaanse wegen leert hij de liefde pas echt kennen!

Boek: De stoptrein naar Parijs

Stoptrein naar Parijs

Stoptrein naar Parijs

Móóói boek ontdekt! Het heet De stoptrein naar Parijs, het is geschreven door Jet Holleman en gefotografeerd door Dolf Middelhoff. Ze namen de stoptrein van Amsterdam naar Parijs (dat dacht je al) en stapten onderweg uit bij elk pietepeuterig stationnetje.

En dat zijn er een boel. Ooit gehoord van station Antwerpen Luchtbal? Of Duffel, waar het naar steenkool ruikt? Of Mennessis, het Noordfranse dorp met het heldergele kerkje?

De zwart-wit foto’s van Dolf Middelhoff zijn prachtig (dat licht op de achtertuinen met wapperende was en doorgeschoten spruitkool in Sint Katelijne Waver!). En de één-pagina-lange teksten van Jet Holleman gaan gelukkig de cliché’s voorbij. Niet alsmaar authentieke mannetjes op pittoreske bankjes onder lindenbomen, maar ook veel wetenswaardigheden over architectuur, kunst en de geschiedenis van al die dorpen en streken. Holleman heeft duidelijk haar huiswerk gedaan. En schroomt dan toch niet om zichzelf en haar persoonlijke ervaringen op te voeren. Heel verfrissend.

Het boek is verzorgd uitgegeven door KunstMag en te koop voor 24,95 euro, onder meer via www.kunstmag.nl.

Goedkope treintickets (Thalys) naar Parijs

Op www.nederlanders.fr, een soort prikbord voor Nederlanders die in Frankrijk wonen, staan regelmatig aanbiedingen voor last-minute Thalys-tickets naar en van Parijs. Bijvoorbeeld omdat mensen op het laatste moment hun treinreis niet door laten gaan. Doe er je voordeel mee!

De Thalys heeft een eigen reserveringensite: www.hispeed.nl. De handigste treinplanner, ook voor treinreizen in Frankrijk zelf, is trouwens die van Deutsche Bahn. Heb je eenmaal je route uitgestippeld, dan kun je alles daarna reserveren en vastleggen via de site van de Franse SNCF.

2e Emigratiedag Frankrijk: 4 oktober 2009

Ook het roer om?

Ook het roer om?

Het Roer Om (de website, niet het tv-programma) organiseert op zondag 4 oktober 2009 voor de tweede keer een landelijke emigratiedag voor Nederlandstaligen die naar Frankrijk willen emigreren. 

 

Een goede gelegenheid om informatie te krijgen van:

* Specialisten op diverse vakgebieden

* Andere toekomstige emigranten

* Ervaringsdeskundigen: Nederlandstaligen die in Frankrijk wonen!

De emigratiedag vindt plaats op zondag 4 oktober 2009 in de sfeervolle locatie De Rotonde, centraal gelegen tussen Utrecht en Den Bosch. Kijk voor meer info op www.emigratiedag.nl.

Veel Nederlanders met pech in Frankrijk

Het ANWB-steunpunt in Lyon heeft zijn handen vol om Nederlandse vakantiegangers met pech te helpen. Gisteren werd het belangrijkste steunpunt in Frankrijk 1800 keer gebeld met een verzoek om hulp. Dat was veel meer dan vorig jaar, zegt de ANWB.

Het begin van de vakanties heeft gisteren in enkele Europese landen voor topdrukte op de wegen gezorgd. In Frankrijk deden zich vooral problemen voor bij Orléans en Givors. Op de A10, van Parijs naar Bordeaux, stond op enig moment zeker 25 kilometer file. Op de A7 van Lyon naar Orange Lees verder

Circus Tour de France

Waar je ook kijkt momenteel, het nieuws over Frankrijk wordt geregeerd door de Tour. De Tour de France dus. Vandaag kwam het hele circus hier voorbij, in de Pyreneeën. Altijd feest.

Al dagen kamperen mensen langs de route om het mooiste plekje te reserveren, afgezet met roodwitte linten of landbouwplastic of wat dan ook. Bij voorkeur op de beklimming van de Col de Tourmalet, is mij verteld. Want daar moeten de renners zo ontzettend zwoegen dat je ze heel even kunt bekijken. Ga je aan de andere kant van de col staan, bij de afdaling, dan is het hele peloton in nog geen 20 seconden voorbij. Zo dicht zitten ze dus op elkaar, kennelijk.

Jullie zien al dat ik geen wielrenkenner ben. Maar de Tour-karavaan is ook gewoon heel leuk voor leken. Al dat getoeter en gezwaai, de merchandise die door de lucht vliegt, de helikopters, de hordes mensen langs de weg… hartstikke gezellig. En het goeie nieuws is dat die karavaan wel anderhalf uur lang langs trekt. Zodat het alleszins de moeite waard is om eerst een tijdje in de file te staan – op één van de mooiste wegen van Europa.

Franse ‘bende der barbaren’ veroordeeld

Vrijdag zijn 25 leden van een Afrikaanse jongerenbende, de ‘bende der barbaren’,  veroordeeld voor de moord op een 23-jarige joodse man, drie jaar geleden. De 28-jarige hoofdverdachte uit een voorstad van Parijs, zoon van een immigrant uit Ivoorkust, kreeg levenslang. De belangrijkste medeverdachten moeten 15 tot 18 jaar de cel in.

Het slachtoffer, Ilan Halimi, was op 20 januari 2006 gekidnapt in de Parijse voorstad Sceaux, waar een meisje hem had meegelokt naar een kelder. De ontvoerders eisten 450.000 euro losgeld, maar zonder succes. De kidnappers hielden de telefoonverkoper vast in de kelder en martelden hem. Uiteindelijk lieten ze hem naakt en geboeid aan een boom achter bij een treinstation. Zijn lichaam vertoonde blauwe plekken, brandwonden en verwondingen door messteken. Halimi overleed onderweg naar het ziekenhuis, kort nadat hij was gevonden.

De moord op Halimi schokte de Franse bevolking en bracht een debat op gang over het anti-semitisme onder multi-etnische bewoners van de buitenwijken van grote steden in Frankrijk.

Het proces tegen de bende heeft maanden in beslag genomen. Ruim 160 getuigen en vijftig experts werden gehoord. De zaak vond plaats achter gesloten deuren op verzoek van twee verdachten die minderjarig waren toen ze hun daden pleegden.

Muziek: Têtes raides

Ja, hoe moet je dat nou vertalen: Têtes raides? Stijle koppen? Dwarskoppen? Hoe dan ook: prachtige Franse festivalmuziek. Hun hit Ginette is al 20 jaar oud, maar staat bij mij al dagen op de repeat. Kijk maar mee:

En hier is de tekst: Lees verder

Ben er weer

Hallo Frankrijkblog-lezers, 

ik was even uit de lucht, omdat mijn vader overleed in Nederland. Maar nu ben ik terug – en we gaan er gewoon een mooie Franse zomer van maken.

Dank voor jullie geduld!

Leuntje

Muziek: het Occitaanse volkslied

Ik kocht mijn huis hier precies een jaar geleden, via makelaar Felip. Eigenlijk heet hij Philippe, maar hij bleek een fervent Occitanië-aanhanger te zijn. En een Occitaanse Philippe wordt Felip genoemd. Zo stond het ook in het Occitaanse paspoort dat hij mij destijds meteen al toonde. Kijk eens, zelfgemaakt!

Occitanië, dat beslaat grofweg het hele Franse grondgebied ten zuiden van Limoges, van Atlantische kust tot Alpen. Een staat of een rijk is er eigenlijk nooit geweest, wel een sterk wij-gevoel bij iedereen die de Langue d’Oc sprak – en spreekt. En dus is er ook een volkslied, ‘Se canta’ genaamd. Luister maar:

Nou is het nationalistisch gedachtengoed hier in Occitanië niet zo sterk verankerd als in Spaans Catalonië, maar als het aan Felip ligt duurt dat niet lang meer. Lees verder

Alain Delon in zomerprogramma Filmmuseum

Het Filmmuseum presenteert in juli en augustus een retrospectief met vijfentwintig titels en een tentoonstelling rond Alain Delon, de Franse filmster en ‘mooie jongen’ wiens privéleven vaak voor opschudding zorgde.

Alain Delon (Sceaux, 8 november 1935) had geen zorgeloze jeugd. Na een opvoeding door pleegouders – die hem van de ene kostschool naar de andere stuurden – nam hij als zeventienjarige vrijwillig dienst bij de mariniers. Hij vocht als parachutist in Frans Indochina, het huidige Vietnam.

Terug in Frankrijk raakte hij bevriend met de jonge acteur Jean Claude Brialy, die hem in 1957 introduceerde op het festival van Cannes. Daar viel Delon meteen op door zijn knappe en delicate uiterlijk: in hetzelfde jaar nog maakte hij zijn debuut als filmacteur in de komedie Quand la femme s’en mêle (Yves Allégret, 1957) in de rol van mooie jongen.

Zijn doorbraak volgde in 1960 Lees verder