Ik ben dol op Frankrijk en bijna alles wat typisch Frans is: stokbrood, paturain, éclairs au chocolat… Bijna alles, behalve wijn. Ik kan er niets aan doen, ik lust gewoon écht geen wijn. Maar dan heb je de juiste wijn nog nooit geproefd, hoor ik u denken, maar geloof me: ik heb veel verschillende soorten wijn –rode, witte, rosé- uitgeprobeerd, maar geen van allen vond ik lekker. En uit ervaring kan ik zeggen dat een aversie tegen wijn nogal lastig is, als je je –zoals ik- graag in Franse kringen begeeft. Want er is natuurlijk geen volk op aarde dat deze eigenschap vreemder vindt, dan de Fransen. “Je moet naar een dokter!” riep mijn Franse leraar Gilles uit, op de talenschool in Parijs waar ik Frans studeerde, nadat ik hem mijn eigenaardigheid had opgebiecht. Hij verzekerde me dat er iets mis moest zijn met mijn smaakpapillen. Voor zover ik weet, is daar niets mis mee, maar daar zijn de meningen dus over verdeeld.
Misschien komt mijn aversie tegen wijn wel door een film die ik heb gezien toen ik een klein meisje was, waarin een groepje Franse mensen in een grote ton druiven stond plat te stampen. Zo maakten ze vroeger wijn, legde men erbij uit. Het enige wat ik zag waren die vieze voeten van die mensen. Ze waren een beetje zwartig en de mensen zagen er sowieso uit alsof ze al een week niet gedoucht hadden. En waar die vieze voeten op stonden te stampen, die vloeistof dronken mensen op? Bah!
Soms wordt de druk om toch wijn te drinken wel erg groot. Bij elk diner –met name die in Frankrijk- komt immers wijn op tafel en ik vraag dan consequent om een glas mineraalwater. Dan kijken alle mensen aan tafel mij aan, tot één van hen vraagt waarom ik geen wijn drink. Dat lust ik dus niet. “Oh, maar je hebt nog nooit een goede wijn geproefd, probeer deze maar eens,” is dan meestal het antwoord, waarop alsnog een glas voor mij wordt ingeschonken, dat vervolgens pontificaal voor mijn neus wordt neergezet. En dan ontkom ik er meestal niet aan om een slok te nemen van die vloeistof die ik écht niet lust, terwijl ik beelden van de vieze zwarte voeten die stampen in een ton van mijn netvlies probeer af te krijgen. Lastig, ik zei het al. En net als ik dat heb gehad, dient zich bij het dessert het volgende probleem alweer aan. Ik lust ook geen brie of camembert.
Helene van Santen is freelance journalist, vertaler en redacteur van Frankrijk.blog.nl. Begin 2010 heeft zij enkele maanden in Parijs gewoond om Frans te studeren. Inmiddels heeft ze zich weer gevestigd in Amsterdam, maar ze keert zo vaak als ze kan terug naar de stad van de liefde.
Klik hier voor meer columns van Helene van Santen.
Lees ook:Fotoserie: Mijn favoriete Franse ster en ik (1)
Lees ook:Column: starre Parijzenaars?
Lees ook:Column: Mademoiselle allemande
Lees ook:Cinema: La Sicilienne
Lees ook:Fotoserie: Mijn favoriete Franse ster en ik (2)
Hoi Helene,
Ik heb een wijnhandel en ik ben (ben ik pas sind kort achter) gevoelig voor bitterheid in wijn. Ik heb veel blind proeverijen en alle Franse rode wijnen haal ik er zo uit, vanwege de bitterheid in de afdronk en dan vind ik deze wijn meteen niet lekker. En ik ben ook een vreemde eend, ik hou niet van kaas!
Hou je wel van zoet? Een dessert wijn? Of een zoete rosé?
Ben ervan overtuigd dat er een wijn is die jou wel zal smaken.
Groet,
Ivan.
Hallo Ivan, bedankt voor je reactie. Ik heb ook zoete wijnen uitgeprobeerd, maar die smaakten mij helaas evenmin. Het is en blijft een vreemde eigenschap van mij
Groetjes, Helene.
Wat triest voor je Helene, maar misschien helpt het volgende (als je tenminste écht wijn wilt leren drinken). Laat gewoon aan tafel een glas wijn en een glas water inschenken, dan ben je in ieder geval van de vervelende vragen af. Geen mens zal erover vallen, of zelfs maar opmerken, dat je je wijn verder niet aanraakt. Doe vervolgens een klein beetje wijn bij je water, dan wordt de smaak erg verdund. Bij volgende gelegenheden, of gewoon thuis, voer je heel geleidelijk het deel wijn wat op, zodat je steeds meer aan de smaak gaat wennen. Hopelijk vervaagd daarmee ook het beeld van die blote voeten…
Santé,
Joop
Ik vind zelf Franse wijn niet te drinken of het moet echt een dure zijn. Alle wijnen in de Albert Heijn zijn ook niet te zuipen, zelfs niet de ‘dure’ van 7 euro. Er zijn maar twee of drie wijnen die echt lekker zijn, een daarvan is zelfs 35 euro. Drink eens een echte goede dure wijn voordat je je standpunt inneemt. Of probeer eens blind wijn te drinken om de aversie te vermijden. Succes!
Als Beaujolais, Cotes du Rhone/Ventoux ed liefhebber die meteen tig aantal flessen zou kopen van een wijn die mij smaakt:
Wijn tegenwoordig smaakt niet meer zoals wijn zou moeten en hoort te smaken en jaren geleden ook smaakte.
Bijvoorbeeld een goede en smakelijke fles
rode Beaujolais kostte toen zo’n 10 Gulden en een in Californië van de Gamay druif gemaakte fles wijn kostte in een Hilton hotel restaurant
in de USA 8 of 9 dollar,
beide wijnen smaakten naar de Gamay druif
en waren daarom met geur, smaak en afdronk een feest om te drinken.
Zoiets is tegenwoordig niet meer te vinden!
Het zijn allemaal overwegend reukloze,
meestal zurig smakende of
smakeloze wijntjes zonder enige afdronk.
Gisteren nog een € 12,90 Beaujolais van 2009,
een zeer goed Beaujolais jaar vlgs “kenners”,
geproefd.
Wat een armoe en teleurstelling,
zeker gezien de beschrijving:
“uitzonderlijke klasse en misschien wel de allerlekkerste Beaujolais enz.”.
De maker monsieur of madame Y. Métras
zou zich ervoor moeten schamen.
Deze was uit een door mijzelf samengesteld proefpakket van 8 verschillende flessen rode wijn, geen enkele is het nabestellen waard.
Dit was meteen mijn laatste wijnavontuur,
ik zal geen rode wijn meer kopen.
Het afgelopen jaar heb ik nogal wat flessen overwegend bij slijters gekocht en
na geproefd te hebben meer wijn door de gootsteen gespoeld dan opgedronken
en geen enkele fles wijn getroffen
die het nabestellen waard was.
Ook de ster-, omfietswijnen en dergelijke is m.i. allemaal onzin.
heb ik wel eens geprobeerd maar
ik ben de afgelopen jaren niets lekker drinkbaars tegengekomen.
Nu zult u zeggen smaken verschillen en gelijk heeft u maar ik weet nog hoe een goed gemaakte wijn kan en hoort te smaken.
Jammergenoeg is er nu een hele generatie wijdrinkers die dat niet kunnen weten.
Zo en dan nu een glaasje JD tegen de schrik.