Het vide grenier-seizoen is weer losgebarsten in Frankrijk. Zolder legen, betekent het letterlijk. Je hebt ook vide jardin, tuin legen. Elk dorp vanaf, laten we zeggen, zo’n honderd inwoners organiseert minstens één keer per jaar zo’n evenement.
Een rommelmarkt noemen we het in Nederland. Een vide grenier is dus niet hetzelfde als een brocante (een winkel met oude spullen en heel soms antiek), hoewel de handelswaar soms verdacht veel op elkaar lijkt.
Voor twee of drie euro per strekkende meter tafel of gras kun je als particulier op een vide grenier je oude spullen etaleren. Je staat extra vroeg op, en als dan de zon een beetje wil schijnen, dan wordt het vanzelf gezellig. Rond twaalven haal je je panier te voorschijn, je ‘mand’ met eten. Je dekt de oude tafel die eigenlijk te koop stond, je ritselt ergens vers stokbrood en een fles wijn, je proost op je buren, en je staat die enkele buitenlander te woord die per se tijdens lunchtijd rond wil snuffelen.
Er zijn mensen voor wie dit ritueel een gepassioneerde hobby is. Die zie je dus in elk dorp terug, met steeds dezelfde koopwaar, tot aan het einde van het handelsseizoen, ergens in oktober. Daarom zijn de Franse vide greniers het leukst in het voorjaar: de keuze is het grootst en het enthousiasme ongebreideld. Als je dus nog niet wist wat je in de meivakantie ging doen…
Lees ook:Franse tegeltjeswijsheid
Lees ook:Boek: Alle brocantes en vide-greniers op een rij
Lees ook:Rommelmarkten en brocantes in Frankrijk
Lees ook:Meer weetjes over de Fransen
Lees ook:Een doorsnee dag in Frankrijk