Voilà het recept voor Persil frit uit een oud kookboek dat ik in mijn schuur vond. Geschreven door Philéas Gilbert, een autoriteit in de Franse culinaire wereld aan het eind van de 19e eeuw, begin 20e eeuw. Deze 3e editie van La Cuisine de Tous les Mois is van 1925.
Effeuiller le persil, c’est-à-dire ne laisser aucune adhérence de tige après les feuilles. Le plonger dans la friture fumante et l’égoutter presque aussitôt. Il suffit de 2 secondes pour l’obtenir bien vert et croquant. Une plus longue immersion le rendrait noir et inutilisable.
(Pluk de blaadjes van de peterseliestengels. Dompel ze héél kort onder in hete frituurolie. Twee seconden is genoeg om ze groen en krokant te krijgen. Langer frituren maakt ze zwart en onbruikbaar.)
Gefrituurde peterselie is een typisch ‘maarts’ bijgerecht, vindt Gilbert. Hij beveelt ook verse zeevis en schaaldieren aan. Haring, tarbot… allemaal goed en lekker in dit jaargetijde, met name voor de lunch. ‘s Avonds mag er van hem dan wel weer wat vlees op het menu.
Blijkbaar was koken volgens de seizoenen in 1925 ook al in. Of misschien is het in Frankrijk nooit uit geweest en is dat één van de geheimen van de French paradox: Fransen eten over het algemeen twee keer per dag warm, rijk en smakelijk, met wijn en alles, maar hebben nauwelijks problemen met overgewicht.
Lees ook:Recept: Glimmende worteltjes
Lees ook:Grote Keith Haring-expositie in Parijs
Lees ook:Franse politie mag geen wijn meer drinken
Lees ook:Recept: Dodine de canard
Lees ook:Recept van de week: tartiflette