Hieronder kun je alweer het 7de deel lezen van de Franse geschiedenis, over één van de belangrijkste hoofdstukken uit de geschiedenis van dit land: de Revolutie in 1789.
Omdat de zwakke regering weinig aan de verslechterende situatie deed, steeg de onrust onder de bevolking die zichzelf op 17 juni 1789 uitriep tot Nationale Vergadering. De feodale rechten en standenprivileges werden afgeschaft en de rechten van de mens en de burger werden geproclameerd.
Op 14 juli 1789 was het zover. Het volk bestormde de Bastille, een gevangenis in Parijs die het symbool was van de absolute monarchie, en bezette die. Dit was het begin van de Franse Revolutie. Het koningshuis viel en er brak een roerige tijd aan. In 1791 werd de afgekondigde grondwet door de koning erkend. Hij gebruikte echter wel zijn veto ter bescherming van de gehate edelen en onbeëdigde priesters en dat pikte de bevolking niet.
De opstandige Parijse gemeenteraad en de nieuwe Nationale Conventie riepen tussen 21 en 25 september 1792 de ‘eerste’ republiek uit. In de Conventie werd de macht betwist tussen twee groeperingen: de Girondijnen, gematigde republikeinen, en de radicale Montagnards, met de bekende figuren Danton, Robespierre, Hébert en Marat. De gematigden werden door de radicalen met veel bloedvergieten uitgeschakeld maar kregen onderling ook ruzie, met name tussen aanhangers van Danton en Hébert.
Uiteindelijk bracht Robespierre ze beiden ten val maar hij werd zelf ook gedood op 28 juli 1794. Na deze gewelddadige periode keerde de rust weer even terug in Frankrijk. Maar uit de verwarde situatie werd de grondwet van het jaar III en het Directoire geboren, een nieuwe vergadering die tevergeefs de orde probeerde te herstellen. Er volgde een opstand van de Parijse burgerij die bloedig werd neergeslagen door de Corsicaan Napoleon Bonaparte. Ook had men te kampen met voortdurende katholieke en koningsgezinde opstanden in de Vendée en met grote financiële problemen.
De republiek wist zich goed te verweren tegen diverse buitenlandse vijanden en het Franse grondgebied was eind 1793 gezuiverd van vreemde elementen. Men kon er zelfs weer aan gaan denken om de revolutiebeginselen over Europa te verspreiden. Het Directoire stuurde Napoleon naar Egypte en dat was het begin van Frankrijk als koloniale macht in Noord-Afrika. Men had tevens gedacht om zich zodoende van Napoleon te ontdoen, maar dit mislukte totaal.
Bron: Landenweb Frankrijk
Lees ook:Franse geschiedenis: De juli-monarchie en de tweede republiek
Lees ook:Franse geschiedenis (deel 13): De Vijfde Republiek
Lees ook:Franse geschiedenis: Consulaat, keizerrijk en de restauratie (deel 8)
Lees ook:Napoleon Bonaparte (1769-1821)
Lees ook:La Corse
Wat een toeval, Napoleon wil de ook Een Europa, het is toen mislukt, Hitler wilde ook een Europa, ook dit is mislukt.
Nu wil heel Europa een Europa, of het nu wel gaat lukken zo dat alle EU landen het voor elkaar krijgen waar deze pressies recht hebben op waar zij recht op hebben.
Last waren ze bezig met een Basisinkomen voor al de EU landen die mee doen met de EU, dit is mislukt.
Europa zit in en Crisis Oorzaak hoe de EU is op gezet, veel te snel, niet goed besproken, en ook niet in gezien dat er zo veel armoe is ontstaan.Nederlandse bevolking zijn het nu BEU allen maar belasting betalen, de zorg word terug geraaid, veel werken lozen er komen er steeds meer bij. Een Europa is goed voor mensen met een dikke portemonnee,